طول مدت جراحی معمولا از نیم ساعت تا دو ساعت می باشد و بسته به تعداد ایمپلنتها و شرایط فکی بیمار تغییر می کند. در مواردی که علاوه بر کاشت ایمپلنت نیاز به پیوند استخوان و یا تغییر شرایط کف حفره سینوس در فک بالا نیاز باشد، زمان کاشت ایمپلنت بیشتر خواهد بود. پس از کاشت ایمپلنت تا قرار دادن پروتز روی آن زمانی حدود ۶ هفته تا ۳ماه موردنیاز است، تا کاملا ایمپلنت ها در شرایط بدور از تکان و لرزش به آرامی به استخوان فک بیمار جوش بخورد و ایمپلنت در جای خود کاملا محکم شود سپس دندانپزشک مبادرت به قرار دادن پروتز روی ایمپلنت می کند. البته در مواردی باتوجه به کمیت استخوانی فک بیمار و نوع ایمپلنت خاصی که طراحی شده است، بار گذاری فوری روی آن می تواند صورت گیرد، بنا به تشخیص جراح دندانپزشک می توان بلافاصله پس از جراحی کاشت ایمپلنت، پروتز را روی ایمپلنت قرار داد.

برای تعیین هزینه کاشت ایمپلنت دندان عوامل زیادی دخیل می باشد که مهم ترین آن مربوط می شود به جنس پایه ایمپلنت. جنس ایمپلنت دندان نقش مهمی در تعیین هزینه درمانی دارد. همچنین تعداد دفعات مراجعه به دندانپزشک، عکس پرتوی ایکس، پیچیدگی مشکل درمانی، تعداد دندان‌هایی که می‌خواهید جایگزین کنید، تجهیزات مورد استفاده، محل کاشت دندان و تخصص دندانپزشک از جمله عوامل تعیین ‌کننده هزینه کاشت ایمپلنت دندان هستند.

در درمان ایمپلنت گاهی درمان های جانبی برای بیمار الزامی می باشد که این هزینه درمان را افزایش می‌دهد. این درمان ها می تواند به دلیل عفونت لثه، کمبود تراکم استخوان فک و دیگر مشکلات باشد.

جراحی ایمپلنت در بیش از ۹۸ درصد حالات با موفقیت انجام می شود. اما در برخی حالات ایمپلنت به استخوان جوش نمی خورد . تشخیص این مساله در مرحله دوم جراحی ممکن است . دلایل اتصال ناقص ایمپلنت و استخوان اطراف آن عبارتند از و رعایت نکردن بهداشت: مهمترین عامل در عدم موفقیت ایمپلنت ، رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان و عدم استفاده صحیح از مسواک و نخ دندان میباشد. و نداشتن استخوان سالم و کافی : در اینصورت ایمپلنت نمی توا، به صورت محكم بر روی استخوان قرار گیرد و عدم مراجعه جهت ویزیت های دوره ای هر ۶ ماه یکبار و ترومای جراحی و عفونت اطراف ایمپلنت و مصرف مواد مخدر در سالهای بعد از قرار گرفتن ایمپلنت ، برخی از مشکلات ممکن است بروز پیدا کند. همانند دوره دندان طبیعی ، لثه اطرف ایمپلنت می تواند دچار عفونت باکتریایی با دچار آماس لثه گردد. چنانچه این مشکلات درمان نشوند . استخوان اطراف ایمپلنت تحلیل یافته . ایمپلنت شل و لغزان می شود. در این صورت راهی جز خروج ایمپلنت باقی نمی ماند. مشکل دیگری که با گذر زمان امکان بروز آن وجود دارد ، شکسته شدن قسمت پروتز دندانی و با ایمپلنت می باشد. یکی از دلایل شکسته شدن ایمپلنت با روکش ، کم شدن فاصله بین دندانهاست. در این حالت فشار دندانهای جانبی منجر به شکستگی آن می گردد. یک پروتز شکسته شده قابل تعمیر است ، در مورد ایمپلنت شکسته شده با ایمپلنت ناموفق نیز با تعویض آن ، مشکل رفع می گردد.

آماده سازی:

برای انجام جراحی اغلب درمان های جراحی ایمپلنت در مطب دندانپزشک و با تزریق داروی بی حسی دندانپزشکی انجام می شود . این درمان ها نیازی به بیهوشی ندارند ولی در صورت اضطراب فرد ممکن است، دندانپزشک توصیه هایی در خصوص استفاده از داروهای آرام بخش در شب قبل از جراحی داشته باشد . استرس قرار دادن ایمپلنت تقریبا به اندازه استرس کشیدن یک دندان است بنابراین هیچ گونه نگرانی وجود ندارد.

مرحله اول جراحی:

در مرحله اول با آماده سازی محل مورد نظر و باز کردن لثه در آن ناحیه ، پس از اسقرار ایمپلنت سرپوش بر روی آن قرار داده می شود و لثه به کمک بخیه به محل قبلی خود برگردانده می شود . بعد از اتمام مرحله اول توصیه های دارویی ، بهداشتی و قرار بعدی ملاقات به شما ارائه خواهد شد . دقت نمایید در برخی از انواع ایمپلنتها جراحی فقط طی یک مرحله انجام می شود . برای آموزش مراقبتهای بعد از جراحی لثه ، به قسمت مراقبتها و گزینه مراقبت بعد از جراحی در همین لوح مراجعه کنید.

مرحله دوم جراحی:

در صورت نیاز به مرحله دوم جراحی با محکم شدن ایمپلنت و جوش خوردن آن به استخوان ، جراحی برای حذف سر پوش و قرار دادن تاج مصنوعی اولیه انجام می شود . این مرحله ، ساده تر بوده و مدت زمان کمتری نسبت به مرحله اول دارد ، در این مرحله در صورت صلاحدید دندانپزشک ، روکش موقت تاج بر روی ایمپلنت قرار می گیرد. بعد از مرحله دوم جراحی، لازم است از دندان های بیمار قالب گیری شده تا تاج نهایی در لابراتوار ساخته شود،

ایمپلنت صرفا برای درمان جایگزینی یک دندان نیست. از ایمپلنت حتی برای کمک به درمان بهتر در افراد دارای دندان مصنوعی کامل نیز استفاده می شود.

انواع روش های درمانی ایمپلنت در ادامه توضیح داده می شود:

– ایمپلنت برای یک دندان: این روش برای درمان و جایگزینی یک دندان از دست رفته است .
– ایمپلنت نگهدارنده بریج دندانی: هنگامی که چند دندان از دست رفته باشد برای جایگزینی آنها لزومی به قرار دادن همان تعداد دندان از دست رفته نمی باشد. در این موارد با قرار دادن دو یا چند ایمپلنت ، نواحی فاقد دندان بین ایمپلنتها را با استفاده از بریج پر می کنند.
– نگهدارنده دست دندان کامل: در بسیاری از افراد بدون دندان ، استخوان فک بالا و پائین کارایی لازم در حفظ و نگهداری دست دندان مصنوعی را ندارد . در این افراد با قرار دادن چند ایمپلنت در فک بالا و فک پائین امکان تامین گیر بیشتر فراهم شده و رضایت بیماران به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

اجزای ایمپلنت عبارتند از:

۱- فیکسچر (ایمپلنت)

۲- اباتمنت

۳- روکش

فیکسچر همان قطعه ایی است که به جای دندان از دست رفته در داخل استخوان فک کاشته می شود و سپس بر روی آن قطعه دوم يعني اباتمنت وصل می شود. این قطعه در واقع تاج دندان از دست رفته را شبیه سازی می کند. بر روی این قطعه ، روکش ساخته شده در لابراتوار قرار میگیرد.